Կենդանի Ջրի Աղբյուրը

Բանալի համար. ՀՈՎ. 7.37-39, Ելից 17.1-7

37 Եվ տոնի վերջին մեծ օրը Հիսուսը կանգնած էր և աղաղակում էր՝ ասելով. Եթե մեկը ծարավ է, թող ինձ մոտ գա ու խմի։ 38 Ինչպես Գիրքն է ասում. Ով ինձ հավատում է, նրա ներսից կենդանի ջրերի գետեր պիտի բխեն։ 39 Նա այս ասաց՝ նկատի ունենալով Հոգուն, որն ընդունելու էին նրան հավատացողները, որովհետև Սուրբ Հոգին դեռևս չունեին, քանի որ Հիսուսը դեռ փառավորված չէր։

Ելից 17.1-7 — 1 Իսրայելի որդիների ամբողջ բազմությունը, Տիրոջ խոսքի համաձայն, իր ճանապարհով մեկնեց Սին անապատից ու բնակություն հաստատեց Ռափիդիմում, որտեղ ժողովրդի համար խմելու ջուր չկար։ 2 Ժողովուրդը վիճեց Մովսեսի հետ՝ ասելով. Մեզ ջո՛ւր տվեք, որ խմենք»։ Մովսեսն ասաց նրանց. Ի՞նչ եք ինձ հետ վիճում. ինչո՞ւ եք փորձում Տիրոջը։ 3 Ժողովուրդն այնտեղ ջրի ծարավից տրտնջաց Մովսեսի դեմ և ասաց. Ինչո՞ւ մեզ հանեցիր Եգիպտոսից, որ ծարավից մեռցնես մեզ, մեր որդիներին ու հոտերին։ 4 Մովսեսն աղաղակեց Տիրոջը՝ ասելով. Ի՞նչ անեմ այս ժողովրդին. քիչ է մնում, որ ինձ քարկոծեն։ 5 Տերն ասաց Մովսեսին. Անցի՛ր ժողովրդի առաջ, վերցրո՛ւ քեզ հետ Իսրայելի ծերերից, ձեռքդ ա՛ռ քո գավազանը, որով հարվածեցիր գետին, և գնա՛։ 6 Ահա այնտեղ՝ Քորեբի ժայռի վրա, կկանգնեմ քո առջև. դու կհարվածես ժայռին, դրանից ջուր դուրս կգա, և ժողովուրդը կխմի։ Մովսեսն այդպես էլ արեց Իսրայելի ծերերի առաջ։ 7 Նա այդ տեղի անունը Մասսա և Մերիբա դրեց Իսրայելի որդիների այնտեղ վիճելու և Տիրոջը փորձելու համար, որ ասացին. Արդյոք Տերը մեր մե՞ջ է, թե՞ ոչ։

Սաղմոս 118.25-26 — 25 Օ՜, Տե՛ր, փրկի՛ր, օ՜, Տե՛ր, հաջողությո՛ւն տուր։ 26 Օրհնյա՜լ է նա, որ գալիս է Տիրոջ անվամբ. օրհնում ենք ձեզ Տիրոջ տնից։

Հիսուսը Երուսաղեմում է Տաղավարների տոնի ժամանակ, որը նաև հայտնի է որպես Տաղավարների տոն: Այս մեկշաբաթյա տոնակատարության ընթացքում Իսրայելը հիշում էր Աստծո միջամտությունը անապատում իրենց թափառման ժամանակ, ինչպես նկարագրված է Ելից գրքում: Որպես այս տոնի մի մաս, քահանաները Սիլովամի ավազանից ջուր էին տանում դեպի զոհասեղան՝ հիշելով Աստծո կողմից Իսրայելին տրվող ջուրը (Ել 17.1–7): Տոնի վերջին օրը մեծ օրն» է, երբ քահանաները կարդում էին Սաղմոս 118.25-ը՝ զոհասեղանի շուրջը յոթ շրջաններ անելով։ Այս նախապատմությունը շատ կարևոր է հասկանալու համար, թե ինչու է Հիսուսն ասել այս կոնկրետ խոսքերը այս կոնկրետ ժամանակ:

Այստեղ Հիսուսի խոսքերը կապված են նրա պնդման հետ, որ նա հանդիսանում է հոգևոր սովի և հոգևոր ծարավի վերջնական բուժումը (Հովհ. 6.35): Ժայռից ջրի միջադեպը, ինչպես քահանաների ծիսակարգը, միայն խորհրդանիշ է: Այդ իրադարձությունները նախատեսված են որպես Հիսուսի վերջնական ծառայության նախագուշակում։ Քրիստոսի այս մեկնաբանությունը նույնպես նման է Նրա զրույցին Սամարացի կնոջ հետ Սյուքարի ջրհորի մոտ (Հովհաննես 4.10–13):

• Նշեք երեք բան այս հրաշալի խոստման մասին.

1. Հիսուս Քրիստոսը օրհնում է բոլորին, ովքեր հավատում են Իրեն, Իր Հոգու կենդանի ջրի գետերով:

38 Ինչպես Գիրքն է ասում. Ով ինձ հավատում է, նրա ներսից կենդանի ջրերի գետեր պիտի բխեն։

• Ես նկատեցի «ինչպես Սուրբ Գրություններն են ասում» բառերը, և պարզվեց, որ կենդանի ջրի գետերի այս խոստումը ոչ մի տեղից ուղղակի մեջբերում չէ: Ինչո՞ւ Հիսուսն ասաց սա այնպես, կարծես դա ուղղակի մեջբերում լիներ:

Եսայի 12.3-6 — 3 Դուք ուրախությամբ ջուր պիտի հանեք փրկության աղբյուրներից 4 և այն օրը կասեք. Գովերգե՛ք Տիրոջը, կանչե՛ք նրա անունը, հռչակե՛ք նրա գործերը ժողովուրդների մեջ, հիշեցրե՛ք, որ բարձր է նրա անունը։ 5 Օրհներգե՛ք Տիրոջը, որը մեծափառ գործեր է կատարել, դրանք թող իմացվեն համայն աշխարհում։ 6 Ցնծությամբ աղաղակի՛ր, ո՛վ Սիոնի բնակչություն, որովհետև մեծ է քո մեջ Իսրայելի Սուրբը։

Եսայի 44.3 — որովհետև ջուր պիտի թափեմ ծարաված հողի վրա և հեղեղներ՝ չորացած երկրի վրա. Ես Իմ Հոգին պիտի թափեմ քո սերունդների վրա և Իմ օրհնությունը՝ քո երանքից ծնվածների վրա։

• Մանանայի հրաշքը աջակցում էր Իսրայելին անապատում (Հովհաննես 6): Այսպիսով, հիմա, այս տոնի վերջին օրը, Հիսուսը պնդում է, որ կենդանի ջրի աղբյուր է բոլոր նրանց համար, ովքեր կգան Իր մոտ և կխմեն: Այսինքն՝ Նա կատարում է այն ամենը, ինչ խորհրդանշում էր տոնը։

Ինչպե՞ս է Սուրբ Հոգին կենդանի ջրի գետերի պես հոսում ձեր կյանքում: Կարո՞ղ եք նշել այլ սուրբ գրություններ, որտեղ Սուրբ Հոգին համեմատվում է ջրի հետ:

2. Խոստման պայմանը՝ պետք է ծարավ լինես։

Հայտնություն 21.6  — Եվ ինձ ասաց. Եղա՛վ. ես եմ Ալֆան և Օմեգան, Սկիզբն ու Վերջը։ Ես եմ ծարավածին ձրի տալու կենաց ջրի աղբյուրից։

Հայտնություն 22.17  — Հոգին ու հարսն ասում են. Արի՛։ Լսողը ևս ասում է. Արի՛։ Թող գա, ով ծարավ է, և ով կամենում է, թող ձրի վերցնի կենաց ջուրը։

Սաղմոս 42.1 — Ինչպես եղջերուն է փափագում ջրի առուներին, այնպես էլ իմ անձը փափագում է քեզ, ո՜վ Աստված։

Սաղմոս 63.1 — Ո՜վ Աստված, դու ես իմ Աստվածը, քեզ եմ փնտրում առավոտից. հոգիս ծարավի է քեզ, մարմինս քեզ է ցանկանում այս ցամաք ու ծարավ երկրում, որտեղ ջուր չկա։

Առաջին հայացքից Աստծուն ծարավ լինելը բավականին հեշտ է թվում: Բայց խնդիրն այն է, որ մեղքի պատճառով մարդիկ կամ չեն ճանաչում իրենց ծարավը, կամ ձգտում են այն հագեցնել սխալ ճանապարհներով: Ջոն Փայփերի հայրը, ով ավետարանիչ էր, ասաց նրան, որ ամենադժվարը ոչ թե մարդկանց փրկելն է, այլ նրանց կորցնելը: Այլ կերպ ասած, մարդիկ չեն զգում իրենց հուսահատ կարիքը Քրիստոսի նկատմամբ: Նրանք ծարավ չեն զգում Նրա համար: Փոխարենը նրանք փորձում են իրենց ծարավը հագեցնել բազմաթիվ սխալ բաներով։ Նրանք կարծում են, որ հաջողությունը, փողը, փառքը, սեքսուալ հաճույքը կամ այլ բաներ կբավարարեն ներքին ծարավը։ Բայց Աստծուց և Նրա փառքից բացի այլ բաների ծարավ լինելը բոլոր մեղքերի արմատն է:

3. Մենք պետք է սովորենք քայլել Սուրբ Հոգով, որպեսզի զգանք Նրա լիությունը:

39 Նա այս ասաց՝ նկատի ունենալով Հոգուն, որն ընդունելու էին նրան հավատացողները, որովհետև Սուրբ Հոգին դեռևս չունեին, քանի որ Հիսուսը դեռ փառավորված չէր։

• Ավելի շուտ, Հովհաննեսը նկատի ունի, որ Հոգին դեռ չէր դրսևորվել երկրի վրա, ինչպես Նա կհայտնվեր Պենտեկոստեի օրը և դրանից հետո՝ Հիսուսի խաչվելուց, մեռելներից հարություն առնելուց և փառքով երկինք համբարձվելուց հետո: Վերնատանը այն գիշերը, երբ իրեն դավաճանեցին, Հիսուսն ասաց տասնմեկին.

Հովհաննես 14.16-17 — 16 Եվ ես Հորը կխնդրեմ, և ձեզ ուրիշ Մխիթարիչ կտա, որպեսզի հավիտյան ձեզ հետ լինի. ճշմարտության Հոգին, որին աշխարհը չի կարող ընդունել, որովհետև նրան չի տեսնում և չի ճանաչում։ 17 Բայց դուք նրան ճանաչում եք, որովհետև այն ձեզ մոտ է մնում ու ձեր մեջ է լինելու։ (Տես նաև Հովհաննես 15.26; 16.7)

• Գործք Առաքելոց 2-ում Հոր խոստումը կատարվեց. Սուրբ Հոգին թափվեց առաքյալների վրա և հոսեց նրանցից կենդանի ջրի գետի պես, կյանք տվող պատգամ նրանց համար, ովքեր լսեցին և ընդունեցին ավետարանը այդ օրը:

Գործք Առաքելոց 1.4-5 — 4 Որքան ժամանակ որ միասին էին, Հիսուսը նրանց պատվիրում էր. Չհեռանա՛ք Երուսաղեմից, այլ Հոր խոստմա՛նը սպասեք, ինչպես որ ինձանից լսեցիք. 5 որովհետև չնայած Հովհաննեսը մկրտում էր ջրով, իսկ դուք սրանից ոչ շատ օրեր հետո կմկրտվեք Սուրբ Հոգով։

Գործք Առաքելոց 2:1-4 — 1 Եվ Պենտեկոստեի օրը բոլորը միասին գտնվում էին նույն տեղում։ 2 Հանկարծ երկնքից սաստիկ քամու պես մի ձայն հնչեց և լցրեց ամբողջ տունը, որտեղ նստած էին։ 3 Եվ նրանց երևացին բաժանված հրե լեզուներ, որոնք նստեցին նրանցից յուրաքանչյուրի վրա։ 4 Բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով և սկսեցին ուրիշ լեզուներով խոսել, ինչպես որ նրանց խոսել էր տալիս Հոգին։

Ի՞նչ է ասում Սուրբ Հոգին քեզ այս պատգամի միջոցով