Կյանքդ վատնիր Հիսուսի համար

Բանալի համար. Հով. 12.1-11

1 Զատկից վեց օր առաջ Հիսուսը եկավ Բեթանիա, որտեղ ապրում էր Ղազարոսը, և որին նա մեռելներից հարություն էր տվել։ 

Հովհաննեսը ժամանակի նշիչ տվեց՝ ասելով մեզ, որ սա Հիսուսի մահից և թաղումից առաջ վերջին շաբաթն էր: Հովհաննեսի Ավետարանը արձանագրում է Հիսուսի ծառայության վերջին շաբաթվա գրեթե 50%-ը։ Մատթեոսն օգտագործել է իր Ավետարանի ավելի քան 33%-ը այդ շաբաթը լուսաբանելու համար, Մարկոսը՝ գրեթե 40%-ը, իսկ Ղուկասը՝ ավելի քան 25%-ը՝ Հիսուսի կյանքի յոթ վերջին օրերի մասին:

2 Այնտեղ նրա համար ընթրիք պատրաստեցին։ Մարթան սպասարկում էր, իսկ Ղազարոսը նրա հետ սեղան նստածներից մեկն էր։ 3 Արդ Մարիամը մեկ լիտր նարդոսի ազնիվ, թանկարժեք յուղ վերցրեց, օծեց Հիսուսի ոտքերը և իր մազերով սրբեց նրա ոտքերը։ Եվ տունը լցվեց յուղի բուրմունքով։

• Ղուկաս 10.39-ում Մարիամը նստեց Հիսուսի ոտքերի մոտ և սովորեց.
  Ի տարբերություն Ղուկասի 10.39-ի, այստեղ Մարիամն ամեն ինչ տալիս է Հիսուսին, իսկ Մարթան սիրով է ծառայում:

• Հովհաննես 11.32-ում Մարիամն ընկավ Հիսուսի ոտքերի մոտ և հանձնվեց.

• Հովհաննես 12.3-ում Մարիամը օծեց Հիսուսի ոտքերը և պատվեց Հիսուսին.

3 Արդ Մարիամը մեկ լիտր նարդոսի ազնիվ, թանկարժեք յուղ վերցրեց, օծեց Հիսուսի ոտքերը և իր մազերով սրբեց նրա ոտքերը։

1. Անշահախնդիր նվիրվածությունը թանկ արժեք ունի։

• Մատթեոսն ու Մարկոսն ասում են, որ Մարիամն օծեց Հիսուսի գլուխը, իսկ Հովհաննեսն ասում է, որ նա օծեց նրա ոտքերը։ Հակասություն չկա, եթե նա երկուսին էլ օծել է։ Մատթեոսն ու Մարկոսը հիշատակում են Հիսուսի գլուխը, քանի որ գլուխը օծելը նշանակում էր թագավորություն։ Հովհաննեսը նշեց, որ նա օծեց Հիսուսի ոտքերը, քանի որ ծառայի ստոր գործն էր հյուրի ոտքերը լվանալը։ Հաջորդ գլխում Հովհաննեսը պատմում է, թե ինչպես Հիսուսը լվաց աշակերտների ոտքերը՝ որպես մեծ խոնարհության արարք, որին մենք պետք է հետևենք։

• Ի՞նչ է նարդոսի մաքուր յուղը: Այն օծանելիք է, որը պատրաստվում է նարդի բույսի արմատներից։ Այս բույսն աճում է Հիմալայան լեռներում, ժամանակակից երկրներում՝ Հնդկաստանում, Չինաստանում և Նեպալում։ Եվ այն աճում է միայն 30,000 ոտնաչափից բարձր: Այնուհետև տեղի է ունենում արմատները մանրացնելու և տրորելու գործընթացը՝ յուղը հանելու համար: Այն մեծ գնով պետք է ներմուծվեր Իսրայել։ Մենք չգիտենք, թե Մարիամին որտեղից է այս մեկ լիտր նարդոսի ազնիվ յուղը: Միգուցե դա ընտանեկան ժառանգություն էր։ 

4 Հիսուսի աշակերտներից մեկը՝ Հուդա Իսկարիովտացին, որ նրան մատնելու էր, ասաց. 5 Ինչո՞ւ այդ յուղը երեք հարյուր դինարի չվաճառվեց ու աղքատներին չտրվեց։ 6 Բայց նա այդ ասաց, ոչ թե որովհետև աղքատների մասին էր հոգում, այլ որովհետև գող էր և ընդհանուր գանձանակը տնօրինողն էր, և ինչ որ այնտեղ դրվում էր, իրեն էր պահում։

• Հուդան հաշվարկեց որ այն կարելի է վաճառել 300 դահեկանով, որը համարժեք է աշխատող մարդու մոտ 300 օրվա աշխատավարձին (Մատթ. 20։2)։ Այսպես ասած, մեկ ժամում 10 դոլար աշխատավարձով, 300 ութժամյա օրն կազմում է մոտ 24,000 դոլար: Ինչ էլ որ պատկերացնեք, Մարիամի արարքը չափազանց թանկ արժեք ուներ։

Մատթեոս 26.8 — Աշակերտները, այդ տեսնելով, բարկացան ու ասացին. Ինչի՞ համար էր յուղի այդ վատնումը։

• Բեթանի (beth anya) անվանումը նշանակում է «տառապանքի տուն» կամ «Դժբախտության տուն»:

2. Անշահախնդիր նվիրվածությունը կարող է բերել որոշակի հուսահատության կամ քննադատության:

Բ Տիմ. 4.6-7 Որովհետեւ ես արդէն նուիրվում եմ, և իմ բաժնուելու ժամանակը հասել է։ Բարի պատերազմ մղեցի, ընթացքը ավարտեցի, հավատը պահեցի։ 

• Այս հատվածի անգլերեն թարգմանությունը շատ ավելի ճիշտ է հնչում։

 (As for me, my life has already been poured out as an offering to God. The time of my death is near).

Երբ Ջիմ Էլիոթը նպատակադրեց գնալ Էկվադորի անհաս ցեղեր, նրա քրիստոնյա ծնողները խնդրեցին նրան մտածել, թե արդյոք իր հոգևոր պարգևները կարող են ավելի լավ օգտագործվել Միացյալ Նահանգների երիտասարդների շրջանում: Նա պատասխանեց ամերիկյան գաղջ եկեղեցու մասին խիստ դատապարտելով (Ամենակարողի ստվերը [Զոնդերվան], էջ 132): Նա գնաց Հարավային Ամերիկա, որտեղ նա և չորս հոգի սպանվեցին՝ փորձելով մոլորված, վայրագ ցեղին պատմել Հիսուսի սիրո մասին: Նրանք իրենց կյանքը «վատնեցին» Հիսուսի համար։

Երբ Ջոն Փեթոնը տեղեկացրեց, որ նա մտադիր է տեղափոխվել իր նոր հարսնացուի հետ՝ ավետարանը տանելու Հարավային ծովի կղզիների մարդակերներին, իր եկեղեցում մի ծերունի ասում էր. «Ձեզ կուտեն մարդակերները»:  Վերջապես Ջոնը բարկացավ և պատասխանեց. «Իմ սիրելի եղբայր, դու ծերացել ես և շուտով քո մարմինը կդնեն գերեզման և որդերն ուտեն։ Եթե ես կարող եմ միայն ապրել և մեռնել՝ պատվելով Տեր Հիսուսին, ինձ համար կարևոր չէ՝ մարդակերներն են ինձ ուտում, թե որդերը։ Հարության օրը իմ մարմինը կբարձրանա նույնքան արդար, որքան քո մարմինը»։ 

Քրիստոսին անշահախնդիր նվիրումը ներառում է անձնական զոհաբերություն:

Եվ տունը լցվեց յուղի բուրմունքով։

3. Անշահախնդիր նվիրվածությունը նման է քաղցր բուրմունքի։

երբ յուղը քսում էին մաշկին կամ մազերին, հոտի բույրը մնում էր շատ օրեր: Մի պահ մտածեք Հիսուսի մարմնի վրա տիրող բույրի մասին, երբ նրան ձերբակալեցին, ծեծեցին և խաչեցին: Ամեն շունչով Հիսուսը կարող էր հիշել Մարիամի զոհաբերությունն իր համար, երբ նա զոհաբերվում էր նրա և մնացած աշխարհի մեղքերի համար:

7 Այդժամ Հիսուսն ասաց. Թո՛ղ նրան. այն, ինչ նա անում է, իմ թաղման օրվա համար է։ 8 Աղքատներին միշտ ունեք ձեզ հետ, բայց ինձ միշտ չեք ունենալու։

Բ Կոր. 2.15 — Մենք Աստծու համար Քրիստոսի անուշ բույրն ենք փրկվածների թե կորուսյալների մեջ։

Երգ Երգոց 1.3  — Ախորժելի է քո հոտավետ յուղերի բուրմունքը. հեղված յուղի պես է քո անունը.

Մարկոս 14.9-ում ասվում է. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. ամբողջ աշխարհում, որտեղ որ այս Ավետարանը քարոզվի, ի հիշատակ նրա՝ այդ արարքի մասին էլ կպատմվի»։

9 Երբ հրեաներից շատերն իմացան, որ Հիսուսն այնտեղ է, եկան տեսնելու ոչ միայն նրան, այլ նաև Ղազարոսին, որին մեռելներից հարություն էր տվել։ 10 Իսկ քահանայապետները որոշեցին Ղազարոսին էլ սպանել, 11 քանի որ նրա պատճառով հրեաներից շատերն էին գնում և Հիսուսին հավատում։

Հիանալի չէ՞ր լինի, եթե մենք բոլորս կարողանայինք դնել մեր անունները համար 11-ում և ասենք. «[                     ] պատճառով շատերը գնում էին և հավատում Հիսուսին»:

«Երբ մարդիկ ատում են Քրիստոսին, նրանք նաև ատում են նրանց, ում նա օրհնել է, և ամեն ինչի կհասնեն՝ ձգտելով լռեցնել նրանց վկայությունը»: (Սփուրջոն)

• Ինչպե՞ս կարող եք գործնականում կենդանի պահել և խորացնել ձեր սերն ու նվիրվածությունը Հիսուսի հանդեպ:

Ի՞նչ է ասում Սուրբ Հոգին քեզ այս պատգամի միջոցով