Սկզբում էր Բանը

Հեղինակ՝ — Հովհաննես Առաքյալ, Զեբեդեոսի որդի և Հիսուսի 12 աշակերտներից մեկը

Գրված՝ — մ.թ. 70-ից մինչև մ.թ. 100-ը

Վայրը՝ — Եփեսոս Փոքր Ասիայում (ներկայիս Թուրքիա) 

Մինչ Հովհաննեսը հիշատակվում է քսան անգամ մյուս ավետարաններում, նա երբեք այս ավետարանում չի հիշատակվել անունով: Այնուամենայնիվ, նա ընտրում է իրեն այլ կերպ անդրադառնալ։ Նա իրեն անվանում է «աշակերտ, որին Հիսուսը սիրում էր»։ Եվ պատճառն այն է, որ նա հայտնի է որպես սիրո առաքյալ այն պատճառով, որ նա իր գրություններում ութսուն անգամ հղում է անում սիրուն, ութսուն անգամ, ուստի նա իսկապես պետք է ճանաչվի որպես սիրո առաքյալ:

Հովհաննեսը մտահոգված էր ճշմարտության համար: Նա ճշմարտությունը նշում է քսանհինգ անգամ իր ավետարանում և քսան անգամ իր նամակներում: Այսպիսով, նա քառասունհինգ անգամ խոսում է ճշմարտության մասին. ութսուն անգամ նա խոսում է սիրո մասին: Բայց այս ավետարանում հարյուր անգամ նա օգտագործում է հավատալ բառը:

Հովհաննեսի ավետարանում ոչինչ չկա Քրիստոսի ծննդյան մասին: Քրիստոսի վաղ կյանքի մասին ոչինչ չկա: Քրիստոսի մկրտության մասին ոչինչ չկա: Քրիստոսի փորձության մասին ոչինչ չկա: Քրիստոսի այլակերպության մասին ոչինչ չկա։ Քրիստոսի ճանապարհորդությունների մասին ոչինչ չկա: Քրիստոսի տառապանքի՝ Գեթսեմանի պարտեզի մասին ոչինչ չկա: Ոչինչ չկա Նրա երկինք համբարձվելու մասին: Առակներ չկան։ Առակները երկրային պատմություններ էին: Չկան երկրային պատմություններ. Սա երկնային գիրք է։ Սա երկնային հայացք է դեպի Տեր Հիսուս Քրիստոսը: Սա բոլոր ավետարաններից ամենադրախտայինն է:

Հովհաննեսի նպատակը.

Հով. 20.30-31 — Հիսուսն իր աշակերտների առաջ ուրիշ շատ հրաշքներ էլ գործեց, որոնք այս գրքում գրված չեն։ Բայց սրանք գրվեցին, որպեսզի հավատաք, որ Հիսուսն է Քրիստոսը՝ Աստծու Որդին, և որպեսզի հավատաք ու նրա անունով հավիտենական կյանք ունենաք։

Բանալի համարներ. ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 1.1-3, 14

1 Սկզբում էր Բանը, և Բանն Աստծու մոտ էր, և Բանն Աստված էր։ 2 Նա սկզբում Աստծու մոտ էր։  3 Ամեն ինչ նրանով եղավ, և առանց նրա ոչինչ չեղավ, ինչ որ եղավ։

1 Կոր. 8.6 – 6   Բայց մեզ համար մեկ Աստված կա՝ Հայրը, որից է ամեն ինչ, իսկ մենք կանք նրա համար, և կա մեկ Տեր Հիսուս Քրիստոս, որով է ամեն ինչ, իսկ մենք կանք նրա միջոցով։

Կող. 1.16 – 16   Որովհետև նրանով ստեղծվեց ամեն բան՝ ինչ երկնքում է ու երկրի վրա. այն, ինչ երևում է և չի երևում՝ թե՛ գահերը, թե՛ տերությունները, թե՛ պետությունները, թե՛ իշխանությունները։ Ամեն ինչ նրա միջոցով ու նրա համար ստեղծվեց։

1. Հիսուսը Աստծո կենդանի Խոսքն է:

1 Սկզբում էր Բանը — Ինչի՞ սկիզբը:  Ծննդոց 1.1-ի սկզբում

1 Սկզբում Աստված ստեղծեց երկինքն ու երկիրը։

Հայ. 19.13 – 13  Եւ իր վերայ հանդերձ էր հագած արիւնով ներկուած,  եւ նորա անունն կոչվում է Աստուծոյ Բան։  

Ա Հովհաննես 1.1 — Այն, որ սկզբից էր, որին լսեցինք և մեր աչքերով տեսանք, որին նայեցինք, և որին մեր ձեռքերը շոշափեցին, այսինքն՝ կյանքի Բանի մասին…

Ես. 55.11 – 11  Այնպէս էլ պիտի լինի իմ բերանից դուրս եկած խօսքը, նա պիտի պարապ ետ չդառնայ ինձ մօտ, այլ կատարէ իմ ուզածը, եւ յաջողուի նորանում, ինչի համար որ ես նորան ուղարկեցի։  

2. Հիսուսը Աստված է։

1 Բանն Աստծու մոտ էր, և Բանն Աստված էր։

Մատթեոս 1-ում, Քրիստոսի ծննդյան ժամանակ, հրեշտակն ասաց. «Կոչիր նրան Էմմանուել», որը նշանակում է «Աստված մեզ հետ»:

• Ստորև բերված սուրբ գրությունները հակասում են մորմոնիզմի և Եհովայի վկաների համոզմունքներին:

Ես. 44.6 — Այսպես է ասում Տերը՝ Իսրայելի Թագավորն ու նրա Փրկիչը՝ Զորությունների Տերը. Ես եմ առաջինը և ես եմ վերջինը, ինձնից բացի Աստված չկա։ (Հայտ.1.8)

Մատթեոս 22.44-46 — Տերն իմ Տիրոջն ասաց. Նստի՛ր իմ աջ կողմում, մինչև քո թշնամիներին իբրև պատվանդան դնեմ ոտքերիդ (Սաղ. 110.1)։

Եբրայեցիներին 1.5-6 — Որովհետև հրեշտակներից որի՞ն երբևէ ասաց. «Դու ես իմ Որդին, ես այսօր ծնեցի քեզ» (Սաղ. 2.7)։ Եվ դարձյալ. «Ես նրան Հայր կլինեմ, ու նա ինձ Որդի կլինի» (Բ Թագ. 7.14, Ա Մն. 17.13)։ Եվ դարձյալ, երբ անդրանիկին աշխարհ է մտցնում, ասում է. «Եվ թող նրան երկրպագեն Աստծու բոլոր հրեշտակները» (Բ Օր. 32.43)

Եբր. 1.8-9  — Սակայն Որդուն ասում է. Քո գահը, Աստվա՛ծ, հավիտյանս հավիտենից է. քո թագավորության գավազանն արդարության գավազան է։ Արդարությունը սիրեցիր և անօրենությունն ատեցիր. դրա համար, Աստվա՛ծ, քո Աստվածը քեզ օծեց ուրախության յուղով ավելի, քան քո ընկերներին (Սաղ. 45.6-7)։

Հով. 8.58-59 – 58  Յիսուսը նորանց ասեց. Ճշմարիտ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ.  Աբրահամի լինելուց առաջ եմ ես։  59  Եւ նորանք  քարեր վեր առան, որ նորա վերայ գցեն…

3. Հիսուսը  մարմին դարձավ ու մեր մեջ բնակվեց։

Հով. 1.14 — Եվ Բանը մարմին դարձավ ու մեր մեջ բնակվեց, և տեսանք նրա փառքը. փառք, որ Հորից ունի Միածինը՝ լի շնորհով ու ճշմարտությամբ։

Հիսուսը Մովսեսի աղոթքի, մարգարեների և Հին Կտակարանի բոլոր սրբերի աղոթքների պատասխանն է:

Ելից 33.18-20 — 18 Մովսեսն ասաց. «Աղաչում եմ, ցո՛ւյց տուր ինձ քո փառքը»։ 19 Տերն ասաց. Ես իմ ամբողջ բարությունը կանցկացնեմ քո առջևից և Տիրոջ անունը կկանչեմ քո առաջ. ում ողորմելու եմ, կողորմեմ, և ում գթալու եմ, կգթամ։ 20 Եվ ասաց. Դու իմ երեսը չես կարող տեսնել, որովհետև մարդ չի կարող ինձ տեսնել ու կենդանի մնալ։

Մարկոս 9:5 — Եվ Պետրոսը Հիսուսին ասաց. «Ռա՛բբի, լավ է, որ մենք այստեղ մնանք և երեք տաղավար շինենք. մեկը՝ քեզ համար, մեկը՝ Մովսեսի, մեկն էլ՝ Եղիայի»։

Փիլիպ. 2.6 – 6   Որ Աստուծոյ կերպարանքը լինելով,  յափշտակութիւն չհամարեց Աստուծուն հաւասար լինել։

1 Տիմ. 3.16 – 16  Եւ յայտնապէս մեծ է Աստուածպաշտութեան խորհուրդը.  Աստուած յայտնուեցաւ մարմնում, արդարացաւ  Հոգով, երեւեցաւ  հրեշտակներին, քարոզուեցաւ  հեթանոսներին, հաւատացուեցաւ  աշխարհքումը եւ վերացաւ  փառքով։ 

Ամփոփում.

Աստծո կենդանի Խոսքը զորություն ունի:

Եբր. 4.12  — Կենդանի է Աստծու խոսքն ու ազդեցիկ և ամեն մի երկսայրի սրից առավել կտրուկ է. այն թափանցում է մինչև շնչի և հոգու, հոդերի և ողնածուծի բաժանումը, քննում է սրտի խոկումներն ու խորհուրդները։

Ի՞նչ է ասում Սուրբ Հոգին քեզ այս պատգամի միջոցով