Ուշադիր եղեք, թե ինչպես եք լսում

ՍՈՒՐԲԳՐԱՅԻՆ ՀԱՏՎԱԾ. Մարկոս 4:1-12, Ղուկաս 8:9-15

1  Եւ  դարձեալ սկսեց ծովի մօտ սովորեցնել, եւ Նրա շուրջը մեծ բազմություն հավաքվեց, դրա համար նա նավի մեջ նստեց, իսկ ողջ բազմությունը մնաց ցամաքում՝ ծովի մօտ։ 2 Եւ շատ բաներ էր սովորեցնում նորանց առակներով. Եւ  իր վարդապետութեան մէջ ասում էր նորանց.  3 Լսեցէք. Ահա սերմ ցանողը դուրս գնաց սերմ ցանելու։ 

Հիսուսը սկսում է առակը 3-րդ համարում ասելով. «Լսի՛ր»։ Մինչ այժմ այս բառը (akouo) նշված է ընդամենը չորս անգամ: Այսուհետ Մարկոսի Ավետարանում այն կնշվի քառասուն անգամ:

4  Եւ եղաւ որ սերմանելու ժամանակին մի քանին ճանապարհի եզրին ընկան, եւ երկնքի թռչունները եկան եւ կերան նորան։  5  Եւ մյուսները ընկան քարքարուտ տեղ. Շատ հող չ’կար, եւ արագ բուսնեցին՝ հողը խոր չ’լինելուն համար։ 6 Եւ երբոր արեգակը ծագեց՝ տաքացավ եւ արմատ չ’ունենալու պատճառով չորացան։  7 Եւ մեկ այլ մասը  ընկան փշերի մէջ, եւ փշերը դուրս եկան եւ խեղդեցին դրանց. Եւ պտուղ չ’տվեցին։  8 Մյուսները պարարտ հողի մեջ ընկան, բուսնելով ու աճելով՝ պտուղ տվեցին. մեկը՝ երեսուն, մեկը՝ վաթսուն, մեկն էլ՝ հարյուր։  9 Եվ ասում էր. Ով լսելու ականջ ունի, թող լսի։ 

10  Եւ երբոր մենակ էր, նորա մօտինները այն տասնեւերկուսի հետ հարցրին նորան այն առակը։  11  Եւ նա ասեց նորանց. Ձեզ տրուած է Աստուծո արքայութեան խորհուրդը իմանաք, բայց  նորանք որ դրսում են, ամեն բան առակներով է ներկայացվում.  12   Որ տեսնելով տեսնեն՝ եւ չտեսնեն, եւ լսելով լսեն եւ չ’իմանան. Մի գուցէ դառնան, եւ մեղքերը թողուին նորանց։

13  Եվ նրանց ասաց. Եթե այս առակը չեք հասկանում, ապա ինչպե՞ս եք հասկանալու մյուս բոլոր առակները։

Եթե այս առակը չ հասկանաք, չեք հասկանա Մանանեխի հատիկի առակը (Մատթ. 13.31-32), Թաքնված գանձի առակը (Մատթ. 13:44), Անողորմ ծառայի առակը (Մատթ. 18) 23-35), Այգու մշակների առակը (Մատթ. 20.1-16), Հարսանեկան խնջույքի առակը (Մատթ. 22.1-14), Բարի սամարացու առակը (Ղուկ. 10.25-37), Կորած ոչխարի առակը (Ղուկաս 15.3-7), Կորած մետաղադրամի առակը (15.8-10), Կորած որդու  առակը (15.11-32) կամ բարի հովվի առակը (Հովհ. 10):  Այսպիսով, Սուրբ Հոգու համար կարևոր է բացահայտել սերմնացանի առակը ձեզ համար: Եթե դուք չեք հասկանում սա, Հիսուսի ասածներից շատերը ձեզ համար իմաստ չեն ունենա:

11 Իսկ առակը այս է նշանակում. սերմն Աստծու խոսքն է։

Ղուկաս 8:12 —  12 Որոնք ճանապարհի եզերքին են, նրանք են, ովքեր լսում են, բայց հետո սատանան գալիս և խոսքը նրանց սրտից հանում է, որ չհավատան ու չփրկվեն։

1. Ամեն ինչ սկսվում է Խոսքը լսելուց։

Հայտնություն 2:7 — Ով ականջ ունի, թող լսի, ինչ որ Հոգին ասում է եկեղեցիներին. Հաղթողին թույլ կտամ ուտել կենաց ծառից, որ Աստծու դրախտում է։

Հռ. 10:8,17 – 8 Իսկ Գիրքն ի՞նչ է ասում. «Խոսքը մոտ է քեզ, քո բերանում և քո սրտում է», այսինքն՝ հավատի խոսքը, որ մենք քարոզում ենք։ 17 Ուրեմն հավատը լսելուց է, իսկ լսելը՝ Քրիստոսի խոսքից (rhēma)։ 

Ղուկաս 8:13 —  Որոնք ապառաժի վրա են, նրանք են, ովքեր երբ լսում են, խոսքն ուրախությամբ ընդունում են, սակայն դրանք արմատ չունեն. միառժամանակ հավատում են, բայց փորձության ժամանակ հեռանում են։

Մատ.13:21 — 21 Եւ իրենց մէջ արմատ չ’ունեն, այլ ժամանակավոր են. Հետոյ երբոր այն խօսքի համար նեղություն կամ հալածանք է լինում, շուտով գայթակղում են։ 

Մարկոս 4:18 — 18  Եւ փշերի մէջ սերմվածները նորանք են, որ խօսքը լսում են, 19  Բայց աշխարհիս հոգսերը եւ  հարստութեան խաբէությունը եւ ուրիշ բաների ցանկությունները մտնում են խօսքը խեղդում. Եւ անպտուղ է լինում։ 

Ղուկաս 8:15 — Իսկ այն պարարտ հողի մեջ եղողները նրանք են, որ բարի ու հոժար սրտով լսելով խոսքը՝ ընդունում են ու համբերությամբ պտուղ են տալիս։

20  մէկը երեսուն, եւ մէկը վաթսուն՝ եւ մէկը հարիւր։

2. Բարի հողը լսում եվ պահում է Խոսքը։

Հայտնություն 1:3 — Երանի նրան, ով կարդում է այս մարգարեության խոսքերը և ով լսում ու պահում է այն, ինչ գրված է դրա մեջ, որովհետև ժամանակը մոտ է։

14  Հիսուսն ասաց, Սերմողը Խօսքն է (logos) սերմում.

• Կարևորը՝ հողի (սրտի) վիճակն է։

1 Պետ. 1:22 – Վերստին ծնուած լինելով ոչ թէ ապականութեան սերմից այլ անապական սերմից. Աստուծո կենդանի եւ յաւիտենական խօսքովը։ 

Եզ. 36:26 – Եւ ես ձեզ նոր սիրտ պիտի տամ, եւ նոր հոգի պիտի դնեմ ձեր մեջ, եւ վեր պիտի առնեմ ձեր մարմնից քարեղէն սիրտը եւ ձեզ մարմնեղէն սիրտ պիտի տամ։ 

3. Բարի հողը հարատևում է՝ հունձք տալով։

Բայց այն բարի երկրի վրա սերմվածները նորանք են, որ խօսքը լսում են, եւ ընդունում են, եւ պտուղ են տալիս՝ մէկը երեսուն, եւ մէկը վաթսուն՝ եւ մէկը հարիւր։

• Նրանք տալիս են «ապաշխարության արժանի պտուղ» (Մատթ. 3:8):

Ղուկաս 13:6-9 — 6 Այս առակն էլ ասաց. Մի մարդ իր այգում մի թզենի էր տնկել։ Գնաց նրա վրայից պտուղ հավաքելու, բայց չգտավ։ 7 Եվ այգեպանին ասաց. “Ահա երեք տարի է, ինչ գալիս եմ այդ թզենու վրայից պտուղ հավաքելու, բայց չեմ գտնում. կտրի՛ր այն, ինչո՞ւ հողը զբաղեցնի”։ 8 Իսկ նա պատասխանեց. “Տե՛ր, այս տարի էլ թող դրան, մինչև որ չորս կողմը փորեմ ու գոմաղբ լցնեմ։ 9 Թերևս պտուղ տա, ապա թե ոչ եկող տարի կկտրես այն։

• Նրանք տալիս են «արդարության պտուղը» (Փիլիպպեցիս 1։11)։

Փիլիպ. 1:11 – Արդարութեան պտուղներով լցուած՝ Յիսուս Քրիստոսի ձեռով,  Աստուծո փառքի եւ գովասանքի համար։

• Նրանք տալիս են «Հոգու պտուղը» (Գաղ. 5:22-23):

Գաղ. 5:22-23 — 22 Հոգու պտուղն այս է՝ սեր, ուրախություն, խաղաղություն, համբերատարություն, քաղցրություն, բարություն, հավատ, 23 հեզություն, ժուժկալություն։ Այսպիսի բաների դեմ օրենք չկա։

եւ պտուղ են տալիս՝ մէկը երեսուն, եւ մէկը վաթսուն՝ եւ մէկը հարիւր։

Ի՞նչ է Սուրբ Հոգին ասում  ինձ այս պատգամի միջոցով։